Vriendelijkheid

 Vriendelijkheid, ik heb het er deze ochtend over met mijn oudste jongens. Soms kunnen ze elkaar zo tegenwerken dat het lastig is om te aanschouwen. De jongere broer wil graag nog even wat spelen met de Lego voor we vertrekken naar school en daar moet zijn grote held/broer uiteraard bij zijn! Die heeft het op zijn beurt af en toe wat lastig met zijn vermoeiende rol van grote broer en zat op dat moment liever gewoon wat te staren in de verte in plaats van mee te spelen… Een beetje tegendraads doen dus :-) Nu, ik snap het wel: Het is niet altijd even gemakkelijk om grote broer te zijn. Het vraagt hier en daar wat zelfopoffering en ik versta dat hij soms echt geen zin heeft in de spelletjes van zijn kleinere broer maar het brak wel een beetje mijn hart om het zo te aanschouwen. Kleinere broer was er helemaal van aangedaan en haalde alles uit de kast om zijn grote broer toch maar te overtuigen om mee te doen! Hij kreeg geen reactie… Het resultaat was huilen en er werd stilaan opgebouwd naar geroep maar desondanks bleef de ontvanger stil… Ik kon het niet meer aanzien en wou de term “vriendelijkheid” nog eens aankaarten bij de jongens. Grote broer is er zeven momenteel dus ik ga er van uit dat hij dit toch al kan verstaan en er ook effectief iets mee doet. Aan zijn uitdrukking te zien, klopte het inderdaad wel voor hem en hij begreep dus mijn punt. We zeggen altijd dat ze zorg voor elkaar moeten dragen. Ze zijn broers en ik hoop dat ze later kunnen genieten van de hechte band die ze nu al opbouwen waardoor ze zich altijd verbonden zullen blijven voelen, zich nooit alleen zullen voelen, zich gesteund zullen voelen. Wat ik nu even specifiek op tafel gooide was dat vriendelijkheid een serieus onderschatte vaardigheid is die ik wel wil benadrukken in hun leven. Als hij nu even, uit alle vriendelijkheid, had meegespeeld met zijn broer of zelfs gewoon even mee was gegaan om af te tasten, dan was de prille ochtend op een heel andere manier verlopen. Misschien had hij het zelfs wel leuk gevonden en waren beiden broers tevreden (wat meestal zo gaat). Vriendelijkheid kost je niets, hooguit een beetje moeite/goeie wil en het geeft zoveel terug zowel voor de andere als voor jezelf. Misschien iets waar niet alleen de zevenjarige eens even over moet nadenken maar het is iets wat wij volwassenen soms ook te snel over het hoofd zien, gesteund door de zorgen die we mogelijks hebben…

Grts